Αρχική ΑΡΘΡΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ Εξωτερική πολιτική και ΕΛΙΑΜΕΠ. ΑΡΘΡΑΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑΚΟΙΝΩΝΙΑΠΑΙΔΕΙΑΠΟΛΙΤΙΚΗ Εξωτερική πολιτική και ΕΛΙΑΜΕΠ. Από Π.Α.Τ.Ρ.Ι.Σ - 6 Φεβρουαρίου 2021 291 0 Facebook Twitter Pinterest WhatsApp Εξωτερική-πολιτική-και-ΕΛΙΑΜΕΠ. ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Απόστολος Παύλος. Ο σφοδρός του έρωτας προς τον Χριστόν! ΕΚΚΛΗΣΙΑ 3 – 7 – 2024. Τετάρτη. Εβδομάδος Β’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ὑακίνθου. ΕΚΚΛΗΣΙΑ Από τη διήγηση των θαυμάτων των αγίων αναργύρων Κύρου και Ιωάννη.
. Η φράση προέρχεται από επίσημη ανακοίνωσή του. Ο προηγούμενος διευθυ-ντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, κ. Θάνος Ντόκος (2006-19) είχε τοποθετηθεί σύμβουλος του πρωθυπουργού μετά τις εκλογές. Παραιτήθηκε όμως πέρυσι (4.2.2020) επειδή οι δηλώσεις του κρίθηκαν φιλοτουρκικές, καθώς και ότι υπονόμευαν την κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός μετά από μερικούς μήνες, αντί να κάνει δεκτή την παραίτηση, τον προήγαγε σε ύψιστο σύμβουλο εθνικής ασφαλείας (13.10.2020)!Οι διερευνητικές συζητήσεις με την Τουρκία δόθηκαν σε άλλο μέλος του ΔΣ του ΕΛΙΑΜΕΠ, τον κ. Π. Αποστολίδη. Λογικό λοιπόν να θεωρεί ο νυν διευ-θυντής ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ο δρων.Τι είναι όμως το ΕΛΙΑΜΕΠ; Ιδρύθηκε το 1988, όμως από την εποχή του Σημίτη το 1996 πάτησε γερά στην πολιτική εξουσία και στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής, όταν έγινε αρχικά Πρόεδρος ο Θ. Βερέμης (1996) και αργότερα ο Λ. Τσούκαλης (2001-σήμερα). Απέκτησε επαφές με κέντρα σπου-δών του εξωτερικού, εκπαίδευε πολιτικά και ακαδημαϊκά στελέχη. Μονίμως όμως με έναν γνώμονα: τις υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα. Δεν ήταν ποτέ κρυφός αυτός ο άξονας.Από την εξωτερική πολιτική της περιόδου Σημίτη σε Μαδρίτη και Ελσίν-κι, με την «αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο», και την αναγνώριση «συνοριακών διαφορών» μεταξύ μας, μέχρι τη λυσσαλέα υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν με αποστολή στελεχών του στην Κύπρο, και μέχρι την ονομασία των Σκοπίων και τη θεωρητικοποίηση της ελληνικής υποχώρησης, το ΕΛΙΑΜΕΠ βρισκόταν πάντα τα τελευταία 25 χρόνια, στην πλευρά των υποχωρήσεων έναντι όλων (ισχυροτέρων, ισοδυνάμων, ή ανί-σχυρων), του ενδοτισμού, της αποδοχής της Τουρκίας ως μία περιφερειακή δύναμη.Σχετικά με την Κύπρο το 2004, το ΕΛΙΑΜΕΠ εκτός από την απαράδεκτη εμπλοκή του, όπου μετατράπηκε σε κίνημα εκστρατείας προπαγάνδισης, έπε-σε τραγικά έξω σε όλες τις προβλέψεις και όλες τις θεωρήσεις. Έτσι, για με-ρικά χρόνια ατόνησε η δράση του, τουλάχιστον στην πρώτη γραμμή της εξωτερικής πολιτικής. Πρόσφατα όμως επανλήθλε δριμύτερο. Ειδικά υπό την νυν κυβέρνηση.Ακόμη και στα θέματα του Αιγαίου και των θαλασσίων ζωνών, οι από-ψεις των στελεχών του σήμερα ακόμη, αντικατοπτρίζουν εξ ολοκλήρου τις τουρκικές θέσεις, αφού χρεώνουν στην ελληνική πλευρά «μαξιμαλισμό», εκφράζουν αμφιβολίες για τη δυνατότητα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, απόσταση από το Διεθνές Δίκαιο κλπ.Γνώμη μου είναι ότι με όλα αυτά αδυνατίζει η ελληνική θέση.Υγ. Σχετικές απόψεις του κ. Ροζάκη, πρώην υφ. υπ. εξ. του Σημίτη το 1996 που έφτασε μέχρι και πρωθυπουργικός σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη: 4.12.2011, 5.2.2020, 24.2.2020 , 31.7.2020.Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 2 Φεβρουαρίου 2021.Πηγή : http://www.antibaro.gr/){kind=link}
