Αρχική ΑΡΘΡΑ ΙΣΤΟΡΙΑ Από που βγήκε η πολεμική ιαχή «ΑΕΡΑ». ΑΡΘΡΑΙΣΤΟΡΙΑΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑΠΑΙΔΕΙΑΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Από που βγήκε η πολεμική ιαχή «ΑΕΡΑ». Από Π.Α.Τ.Ρ.Ι.Σ - 6 Νοεμβρίου 2021 116 0 Facebook Twitter Pinterest WhatsApp Από-που-βγήκε-η-πολεμική-ιαχή-ΑΕΡΑ. ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 4 – 7 – 2024. Πέμπτη. Β’ Εβδομάδα ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἀνδρέου Κρήτης, τοῦ Ἱεροσολυμίτου. ΕΚΚΛΗΣΙΑ Απόστολος Παύλος. Ο σφοδρός του έρωτας προς τον Χριστόν! ΕΚΚΛΗΣΙΑ 3 – 7 – 2024. Τετάρτη. Εβδομάδος Β’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ὑακίνθου.
.Στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων (1912, 1913, Ήπειρο και Μακεδονία) ηιαχή διαδόθηκε από τους Κρήτες σε ολόκληρο το ελληνικό στράτευμα.Στην αρχή, όμως, η καινοτομία αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία, γιατί ο τακτικόςστρατός χρησιμοποιούσε τις αρχαίες ιαχές: αλαλά ή αλαλαί ή ελελεύ ή το εξευΑΕΡΑ[2]ρωπαϊσμένο : χιπ, χιπ, ουρρά (hip, hip, hurrah), άλλωστε οι περισσότεροι αξιωματικοί του στρατού μας είχαν εκπαιδευτεί στα στρατόπεδα της Γερμανίας,Γαλλίας, Αγγλίας.Η αρχαία ιαχή αλαλά προήλθε από τη μυθική κόρη του Πολέμου, την Αλαλά(Πίνδαρος, απ. 225: Κλυθ΄ Αλαλά Πολέμου θυγατέρα).Απ εδώ προήλθαν οι λέξεις αλαλαγή, αλάλαγμα (Κ. Παλαμάς, Ασαλ Ζωή: της νίκης σου το αλάλαγμα.) και το ρ. αλαλάζω (Ψαλμ.99, αλαλάξατε τω Κυρίω., ήΚ.Δ. Κορινθ. 1,13,1 : .γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον).Η πολεμική ιαχή «αέρα» επισημοποιήθηκε κατά τον ελληνοιταλικό πόλεμο καιγι΄ αυτό συνέβαλαν, άθελα τους, οι Ιταλοί. Ο Ιταλικός φασιστικός στρατός χρησιμοποιούσε την ιαχή : «eja (προφ. : εγιά), eja, eja, alala».Ήταν μία ιαχή που είχε καθιερώσει ο ποιητής Gabriele d Annunzio (1863 –1938) στη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου (Αύγουστος του 1917).Ο ίδιος, ο ποιητής, αναφέρει ότι την επέβαλε στους αεροπόρους του (ήταν διοικητής αεροπορικού σμήνους) λέγοντας: «είναι καιρός να καταργήσουμε αυτότον βαρβαρικό ήχο (εννοούσε το: Hip! Hip! Hip! hurrah) και στη θέση του θαβάλουμε το alala με το οποίο ο Αχιλλέας παρακινούσε τα άλογα του και το Λατινικό επιφώνημα eja».Είκοσι τρία χρόνια αργότερα οι Ιταλοί εισβολείς θα χρησιμοποιήσουν στα βουνά της Πίνδου την ιαχή eja! eja! alala (ειρωνεία: να ήξεραν, άραγε, οι αγράμματοι Ιταλοί στρατιώτες ότι χρησιμοποιούσαν μία αρχαία ελληνική ιαχή για νασκοτώσουν τους σύγχρονους Έλληνες).Πάντως, η ηχητική ομοιότητα με την επανάληψη των φωνηέντων -α- και -ε-(στη λ.eja: προφ. εγιά) έφερε στο μυαλό των Ελλήνων την Κρητική ζητωκραυγήαέρα και ανταπέδωσαν καθιερώνοντας την λ. αέρα, ως την πιο ηρωική ολόκληρης της ελληνικής ιστορίας.Η ιαχή αέρα έχει τον ίδιο αριθμό συλλαβών με το αλαλά (δεν αλλάζει ο ρυθμός)και περιλαμβάνει το -α- και το -ε-, που προφέρονται εύκολα, όταν τρέχουν οιστρατιώτες (περιλαμβάνονται, άλλωστε, και στο αλαλά και στο ελελευ, αλλά καιστο eja)Ας δούμε, όμως, και τη μη ηρωική πλευρά της ιαχής – Φαντάζομαι το δρόμοτου γυρισμού: τα ηρωικά παλληκάρια να επιστρέφουν έχοντας παραδώσει ταόπλα σε αυτούς που μέχρι χθες νικούσαν, να περπατούν με το κεφάλι κατεβασμένο στην άκρη του δρόμου και να τους κοροϊδεύουν οι θρασύδειλοι Ιταλοί επαναλαμβάνοντας ειρωνικά την ιαχή αέρα (πραγματικό περιστατικό).[3]– Οι δοσίλογοιΈλληνες, συνεργάτες των Γερμανών, χρησιμοποιούσαν την ιαχήαέρα, όταν έκαναν έφοδο για να συλλάβουν Έλληνες πατριώτες και να τους παραδώσουν στους Γερμανούς κατακτητές.– Στο Γράμμο και ο τακτικός και ο δημοκρατικός στρατός φώναζαν αέρα, ότανεξαπέλυαν επίθεση κατά των αδελφών.Αέρα σε ποιόν, βρε παλληκάρια; Ποιος είναι ο εχθρός; Γιατί να φύγει; Που ναπάει;Μέσα σε λίγα χρόνια φτήνυναν οι άνθρωποι και οι λέξεις.Πάντως, προτιμώ να κρατήσω τη συγκίνηση που μου έδινε στα πρώτα μαθητικάχρόνια η ιαχή αέρα και να μη σκέφτομαι την ξεδιάντροπη χρήση της στην Κατοχή και τον Εμφύλιο.Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι να θυμάμαι τη χαρά και τη ντροπή συνάμα. (Καβάφης){kind=link}
