Αρχική ΑΡΘΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Η ανάσταση του Λαζάρου. ΑΡΘΡΑΕΚΚΛΗΣΙΑΙΣΤΟΡΙΑΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑΚΟΙΝΩΝΙΑΠΑΙΔΕΙΑΡΩΜΙΟΣΎΝΗ Η ανάσταση του Λαζάρου. Από Π.Α.Τ.Ρ.Ι.Σ - 27 Απριλίου 2024 112 0 Facebook Twitter Pinterest WhatsApp Η-ανάσταση-του-Λαζάρου ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 25 – 11 – 2024 . Δευτέρα. ΚΓ’ Εβδομάδα ( ΙΑ’ ΛΟΥΚΑ ). Απόδοσις τῶν Εἰσοδίων. Μνήμην των Αγίων Αἰκατερίνης και Μερκουρίου. ΕΚΚΛΗΣΙΑ « Άφρον … » – Κυριακή Θ’ Λουκά. ΕΚΚΛΗΣΙΑ 24 – 11 – 2024. ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΒ’ ( ΙΓ’ ΛΟΥΚΑ ). Μνήμη τῶν Ὁσίων Πατέρων καὶ Ἱερομαρτύρων, Κλήμεντος Ῥώμης καὶ Πέτρου Ἀλεξανδρείας. Ἦχος πλ....
. Αλλά πίστευε ότι ο Χριστός μπορούσε να αναστήση τον αδελφό της, διότι ό,τι θα ζητούσε από τον Θεό, ο Θεός θα Του το έδινε.Προσευχήθηκε, λοιπόν, ο Χριστός και ύστερα ανέστησε τον Λάζαρο. Ως Θεός δεν είχε ανάγκη να προσευχηθή για να αναστήση τον νεκρό, διότι και άλλους νεκρούς ανέστησε χωρίς προσευχή. Όμως «ο Σωτήρ προς την αίτησιν (της Μάρθας) ποιεί την προσευχήν» (2), επειδή, δηλαδή, τον πα-ρακάλεσε η Μάρθα να προσευχηθή, και «δια την των παρόντων απίστων ασθένειαν» (3). Η προσευχή δεν έγινε για το θαύμα, αλλά «δια τον περιε-στώτα όχλον, ίνα πιστεύσωσι» (Ιω. 11:42). Το ότι δεν έγινε η προσευχή για την ανάσταση του νεκρού, φαίνεται από το ότι ο νεκρός δεν αναστήθηκε, όταν προσευχήθηκε ο Κύριος, αλλά όταν στην συνέχεια τον πρόσταξε να βγη έξω.Τον κάλεσε ονομαστικά, «Λάζαρε, δεύρο έξω», γιατί αν απηύθυνε γενικά την φωνή Του στους νεκρούς, θα ανασταίνονταν όλοι οι νεκροί. Τώρα ανέστησε μόνον έναν, για να δείξη από το επί μέρους, ότι μπορεί να αναστήση όλη την οικουμένη. Υπάκουσε, λοιπόν, ο τετραήμερος νεκρός, σηκώθηκε, απέκτησε τις αισθήσεις του και βγήκε δεμένος, όπως τον είχαν ενταφιάσει. «Αναπήδησε, αν και ήταν δεμένα τα χέρια και τα πόδια του, και το πρόσωπό του καλυμμένο με το σουδάριο, και βάδιζε τρέχοντας. Θαύμα ήταν αυτό και όχι κατώτερο από την ανάστασή του» (4). Το μέγα θαύμα της αναστάσεως του Λαζάρου δείχνει εναργέστατα τις δύο φύσεις και τις δύο ενέργειες του Χριστού. «Ως άνθρωπος μεν, και ρωτά και δακρύζει· ως Θεός δε, ανασταίνει τον τετραήμερο νεκρό. Θέλει να γίνωνται γνωστές και οι δύο φύσεις Του, και γι’ αυτό δείχνει άλλα έργα Του ανθρωποπρεπώς, άλλα θεοπρεπώς» (5). Αυτός είναι που με την θεϊκή Του παντοδυναμία έχει εξουσία επάνω στον θάνατο, αλλά ο ίδιος είναι και άνθρωπος, ο οποίος δάκρυσε από συμπόνοια. Ο θρήνος είναι χαρα-κτηριστικό της ανθρωπίνης φύσεώς Του, και η ζωοποίηση είναι έργο της Θεότητός Του. Ενεργεί ο Ίδιος ως Θεός και άνθρωπος, και η κάθε φύση Του ενεργεί με τα ιδιώματά της. «Ενεργούσε, άλλοτε ως άνθρωπος και άλ-λοτε ως Θεός, για να αποδείξη την ανθρώπινη φύση και να επιβεβαιώση την θεϊκή Του δύναμη και να διδάξη ότι τα κατώτερα πρέπει να αποδί-δωνται στην ανθρώπινη φύση Του και τα ανώτερα να θεωρούνται έργο της θεϊκής Του φύσεως, και να εξηγήση με την άνιση αυτή ανάμειξη των έργων Του την ένωση των δύο άνισων φύσεων» (6).Ανέστησε τον Λάζαρο, για να φανερώση την Θεότητά Του και να βεβαιώση την δική Του Ανάσταση. Προεικονίζει η ανάσταση του Λαζάρου την δική Του Ανάσταση και βεβαιώνει ότι εκείνο που χάρισε σε άλλον θα το κάνη εύκολα και στον εαυτό Του. Έτσι με τα ίδια Του τα έργα νουθέτησε τους Μαθητές Του, τους παρηγόρησε, και έδειξε ότι ο δικός Του Σταυρός και ο θάνατος που ήταν πλησίον, δεν είναι δείγμα αδυναμίας (7).Παραπομπές :(1) Αγ. Χρυσοστόμου, Εις τον τετραήμερον Λάζαρον, Λόγος Θ’, PG 48, 781.(2) Αυτόθι.(3) Αυτόθι, 784.(4) Θεοφάνους Κεραμέως, Εις την Ανάστασιν του Λαζάρου, PG 132, 540.(5) Ζιγαβηνού, Εις το κατά Ιωάννην, κεφ. ΙΑ’, PG 129, 1348.(6) Αγ. Χρυσοστόμου, Εις τον τετραήμερον Λάζαρον, ΕΠΕ 36, σ. 391.(7) Βλ. Αυτόθι.Πηγή : https://www.koinoniaorthodoxias.org/){kind=link}
